Κάνει "φραύση" η καλλιέργεια αράπικου φιστικιού

Δυο χρόνια περίπου μετά την έρευνα που είχαμε δημοσιεύσει για την ξεχασμένη καλλιέργεια της ντόπιας ποικιλίας αραχίδας (αράπικο φιστίκι) από τον Κουτσουρά Λασιθίου,
χιλιάδες είναι εκείνοι που μελέτησαν διαδικτυακά και έψαξαν περισσότερο τη δυνατότητα ο ντόπιος αυτός λασιθιώτικος σπόρος να διατηρηθεί και να πολλαπλασιαστεί, δίνοντας το δικαίωμα σε νέους αγρότες που θέλουν να μπουν στην καλλιέργεια του φιστικιού να έχουν έναν δικό τους ελληνικό και πολλά υποσχόμενο σπόρο μη γενετικά τροποποιημένο.

Και εμείς, αλλά και εκείνοι που τότε δέχτηκαν να μας μιλήσουν για το αράπικο φιστίκι του Κουτσουρά, που κάποτε αποτελούσε μαζί με τα υπαίθρια κηπευτικά βασικό εισόδημα για τους κατοίκους της περιοχής ανατολικά της Ιεράπετρας, "ενοχληθήκαμε" πάρα πολλές φορές από γυναίκες και άντρες υποψήφιους νέους αγρότες, που ήθελαν να τους βρούμε σπόρο αραχίδας από τον τόπο μας, για να δοκιμάσουν να καλλιεργήσουν φιστίκια στη Νάξο, τη Λαμία, τη Λάρισα, το Βόλο, τη Ρόδο και αλλού.

Πολλά τηλέφωνα

Όπως είπε ο Γιάννης Χαρδάκης, «δέχτηκα και εγώ πάρα πολλά τηλεφωνήματα από ανθρώπους που είχαν διαβάσει το θέμα που δημοσιεύσατε στο διαδίκτυο, οι οποίοι μου ζητούσαν να τους στείλω ντόπιο σπόρο από τη δική μας ποικιλία της αραχίδας που καλλιεργούσαμε στα νιάτα μας.

Μου έκανε εντύπωση η επιμονή και το μεράκι που είχε η περιβαλλοντολόγος Ηλέκτρα Δρόσου από τη Λαμία που ήθελε να φυτέψει το φιστίκι μας στο χωριό της. Δε σας κρύβω ότι πήρα σποράκια φιστικιού από τον Κουτσουρά και πήγα στη Λαμία, βρήκα την κ. Δρόσου με το σύζυγό της και τους τα παρέδωσα. Έκαναν αρχικά μια μικρή πρασιά με φυτά που έβγαλαν σε κεσεδάκια, τα φύτεψαν σε απόσταση 80 πόντων σε καλό στραγγερό χωράφι και σήμερα που μιλήσαμε έμαθα ότι η καλλιέργεια πάει πολύ καλά, αναπτύσσεται άριστα έχει βγάλει πολλά κίτρινα ανθάκια, έχει απλώσει και έχει βγάλει τις περόνες που μπαίνουν στο χώμα για να αναπτυχθεί μέχρι το φθινόπωρο το φιστίκι κάτω από το χώμα».

Συνεχίζουν

Ο Γιώργος Τσομπανάκης, που καλλιεργεί μια μικρή έκταση για το σπίτι του και για να καλύψει μερικώς τις ανάγκες της οικογενειακής ταβέρνας "Καλλιθέας" που διατηρεί στην είσοδο του Κουτσουρά, δήλωσε: «Εμείς εδώ στον Κουτσουρά δεν καλλιεργούμε πια τις εκτάσεις που καλλιεργούσαμε μέχρι το 1975. Τώρα έχουν μείνει μερικοί μεγάλοι σε ηλικία που έχουν δεθεί συναισθηματικά με το αράπικο φιστίκι, το οποίο τους μεγάλωσε, και συνεχίζουν, αν και δεν υπάρχει πολύ αρδευτικό νερό, να φυτεύουν μερικά τετραγωνικά , μόνο για τις ανάγκες της οικογένειάς τους. Τα προβλήματα της καλλιέργειας του αράπικου φιστικιού είναι ο τετράνυχος, το λίγο και κακό νερό,  το μελτέμι και το φτηνό εισαγόμενο φιστίκι που καθιστά την ντόπια παραγωγή μη ανταγωνίσιμη, αφού το ξένο προσφέρεται 5 φορές φθηνότερα και ο καταναλωτής δεν ψάχνει να δει τι ποιότητα φιστικιού αγοράζει».

Του Νίκου Πετάση

Πηγή : Nέα Κρήτη